Uznana za czarownicę i jako sierota, bezbronna wobec oskarżeń, dziewięcioletnia Shula zostaje wysłana do obozu dla wiedźm. Wykluczone ze wspólnoty, odizolowane kobiety zmuszane są do ciężkiej pracy i traktowane jako turystyczna atrakcja. Każda z czarownic ma przytwierdzoną do pleców białą szarfę – po to, by nie mogła odlecieć.
Współczesna Afryka Centralna. Dziewięcioletnia Shula, która nie ma rodziny, pojawia się w pewnej społeczności i zostaje oskarżona o uprawianie magii, a następnie wywieziona do specjalnego obozu dla czarownic. Tam słyszy, że może zdecydować o swoim losie, co wcale nie jest dla niej łatwe. Tak zaczyna się historia, w której poważne problemy społeczne, moralne i egzystencjalne mieszają się ze scenami poetyckimi, groteskowymi, absurdalnymi; a widzowie towarzyszą Shuli w jej trudnej wędrówce, oglądając świat jej oczami.