Po sukcesie pierwszej edycji „Krótkiej historii polskiego kina” kontynuujemy cykl pod nową nazwą „Krótka historia polskiego kina część II: twórcy osobni”.
W kwietniu pokażemy zatrzymany przez ówczesną cenzurę film Jerzego Skolimowskiego, który na swoją premierę czekał prawie dwie dekady!

RĘCE DO GÓRY

16 kwietnia 2024, godz. 18:30
Kino Forum, ul. Legionowa 5
bilety: 20 zł – normalny w kasie i online: https://bilety.bok.bialystok.pl/, 18 zł – specjalny bilet “rodzinny” (min. 3 osoby) w kasie kina i online

Ręce do góry
Polska 1967, 77′
reż. Jerzy Skolimowski
obsada: Tadeusz Łomnicki, Joanna Szczerbic, Jerzy Skolimowski, Bogumił Kobiela, Adam Hanuszkiewicz

Nagroda Dziennikarzy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku (1981), Wyróżnienie Specjalne na MFF w Barcelonie (1981)!

Prolog w kolorze wprowadza w okoliczności realizacji oryginalnego filmu „Ręce do góry”. Po trylogii z Andrzejem Leszczycem reżyser zdecydował się uczynić go jednym z bohaterów, którzy spotykają się po latach na balu absolwentów akademii medycznej. Ich pseudonimy: Zastawa, Opel Rekord, Alfa i Romeo, Wartburg sygnalizują status materialny i korzyści czerpane z małej stabilizacji lat 60. Próbą dla ich charakterów okazała się afera z okresu studiów, kiedy w czynie społecznym przygotowali wielkoformatowy portret Stalina, przez przypadek z podwójną parą oczu.

Zasadnicza część filmu – czarno-biała opowieść o przyjaciołach – powstała w 1967 roku, ale została zatrzymana przez cenzurę. W wyniku rozmów z urzędnikami Skolimowski podjął decyzję o emigracji. Powrócił do tego filmu, na zaproszenie władz kinematografii w okresie solidarnościowej odwilży i w 1981 roku dokręcił kolorowy prolog, w którym wyjaśnia swoją ówczesną sytuację i obecną kondycję. Ilustruje go zdjęciami z planu filmu „Fałszerstwo” (1981) Volkera Schlondorffa, w którym wystąpił jako aktor w roli fotoreportera w zrujnowanym wojną Bejrucie. Ponadto zdjęciami z Londynu, m.in. marszów poparcia dla Solidarności. Muzykę do filmu skomponował Krzysztof Komeda. Natomiast w prologu wykorzystano fragment “Kosmogonii” Krzysztofa Pendereckiego. Eseistyczne walory prologu budują też cytaty ze współczesnego polskiego malarstwa: Edwarda Dwurnika, Teresy Pągowskiej i Zdzisława Beksińskiego.

Krótka historia polskiego kina część II: twórcy osobni
Kontynuacja przeglądu zawiera wybitne dzieła stworzone przez twórców, którzy nie wpisywali się w wiodące nurty, często stronili od grup twórczych czy formacji artystycznych. Byli swoistymi wolnymi elektronami, których filmy posiadały pewien osobisty sznyt. Były nie do pomylenia z dziełami kogokolwiek innego, autorskie, osobne. Tacy twórcy i twórczynie, często działający na marginesie i podążający własnymi ścieżkami, po latach zyskiwali status wizjonerów. I faktycznie pchali polskie kino na nowe, niezbadane ścieżki. Ich filmy, mimo że często nie dające się prosto zaszufladkować, nieoczywiste i zaskakujące, nadal olśniewają świeżością formy i prawdziwie autorskim wymiarem. W przeglądzie znalazły się zarówno odważne eksperymenty formalne jak i nieoczywiste filmy gatunkowe. Dzieła kultowe i zapomniane arcydzieła. Ale przede wszystkim filmy, które, także dzięki wspaniałej cyfrowej rekonstrukcji, nadają się idealnie do ponownego odkrycia w kinach.

W programie przeglądu:
LUTY – Ostatni dzień lata, reż. Tadeusz Konwicki 1958
MARZEC – Nóż w wodzie, reż. Roman Polański 1962
KWIECIEŃ – Ręce do góry, reż. Jerzy Skolimowski 1967
MAJ – Słońce wschodzi raz na dzień, reż. Henryk Kluba 1967
CZERWIEC – Trzecia część nocy, reż. Andrzej Żuławski 1971
LIPIEC – Na wylot, reż. Grzegorz Królikiewicz, 1972
SIERPIEŃ – Rejs, reż. Marek Piwowski, 1970
WRZESIEŃ – Konopielka, reż. Witold Leszczyński 1982
PAŹDZIERNIK – Krzyk, reż. Barbara Sass 1983
LISTOPAD – O-bi O-ba. Koniec cywilizacji, reż. Piotr Szulkin 1984

Organizatorzy przeglądu: Stowarzyszenie Kin Studyjnych, Białostocki Ośrodek Kultury – DKF “GAG”
Kurator przeglądu: Tomasz Kolankiewicz
Partnerzy: WFDiF, DI Factory
Przegląd współfinansowany ze środków Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej