Dyskusyjny Klub Filmowy “GAG” zaprasza na pierwszy w 2024 roku pokaz w ramach Klasyki Kina. W styczniu zaprezentujemy zrekonstruowany na podstawie oryginalnych negatywów, legendarny film “Opętanie” Andrzeja Żuławskiego, który na polską premierę kinową czekał 42 lata!

KLASYKA KINA: OPĘTANIE

17 stycznia 2024, godz. 19:15
Kino Forum, ul. Legionowa 5
bilety: 20 zł – normalny (w kasie kina i online: bilety.bok.bialystok.pl), 18 zł – specjalny “rodzinny” (min. 3 osoby) w kasie kina

 

Opętanie / Possession
Francja, RFN, 1981, 127′
reż. Andrzej Żuławski
muzyka: Andrzej Korzyński
obsada: Sam Neill, Isabelle Adjani, Heinz Bennent
wiek: 15+

Berlin Zachodni w okresie zimnej wojny. Mark i Anna przechodzą małżeński kryzys spowodowany długotrwałą nieobecnością mężczyzny i romansem kobiety. Kobieta zaniedbuje ich wspólne dziecko i popada w coraz bardziej skrajne emocjonalne stany, które utrudniają porozumienie. Mark próbuje dowiedzieć się, co jest przyczyną dziwnego zachowania swojej żony i ratować ich związek. Sytuacja komplikuje się, kiedy poznaje Helen – do złudzenia przypominającą jego żonę

“Opętanie” powstało po przerwanej przez komunistyczne władze realizacji “Na srebrnym globie” Żuławskiego. Nagrodzony na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, drugi francuski film artysty, mimo światowego rozgłosu nigdy nie miał oficjalnej szerokiej dystrybucji w Polsce. Przypadek ten nie był odosobniony. Pomimo zagranicznych sukcesów polskich twórców (m.in. “Fuchy” Skolimowskiego, “Miłości w Niemczech” Andrzeja Wajdy, czy właśnie “Opętania” Żuławskiego) o ich dokonaniach rodzima publiczność mogła jedynie usłyszeć lub oglądać wyłącznie na pojedynczych pokazach, gdyż władze komunistyczne w ten sposób chciały niejako ukarać artystów nielojalnych wobec Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W latach 80. możliwość obejrzenia “Opętania” stwarzały wyłącznie Dyskusyjne Kluby Filmowe (także w ramach przeglądów zagranicznej twórczości reżysera). Dla wielu “Opętanie” to film kultowy.

“Opętanie ma dwa źródła” = wspominał dla miesięcznika FILM Andrzej Żuławski. – “Pierwsze jest związane z moim życiem osobistym. Niemal wszystko, co trafiło na ekran, wydarzyło mi się naprawdę. Zmyśleniem jest tylko szpiegowska profesja bohatera i warstwa fantastyczna. Jednak szok człowieka, który po powrocie do domu widzi koniec tego, w co naprawdę wierzył, jest wzięty z moich doświadczeń. Nawet część dialogów jest przeniesiona żywcem z tego, co zapamiętałem. Drugim źródłem inspiracji były “Sceny z życia małżeńskiego” Bergmana. To mądry, przenikliwy film. Jednak po wyjściu z kina czułem niedosyt. Zobaczyłem realia, ale zabrakło mi syntezy. Ja jestem inny, wierzę w bajki.”

Nagrody:
MFF Cannes 1981 – Nagroda Jury dla najlepszej aktorki (Isabelle Adjani)
Cezar dla najlepszej aktorki (Isabelle Adjani)
Międzynarodowy Festiwal Filmów Fantastycznych w Trieście 1981 – Złoty Asteroid

Foto w wydarzeniu: Reset / Wszelkie prawa zastrzeżone.