“Dzieci z Favoriten” to filmowy hołd dla nauczycieli, opowieść pełna wiary w edukację, która może zmienić świat!

Optymistyczny portret dzieciaków i ich uważnej nauczycielki.
Variety

Pełen czułości film dokumentalny Ruth Beckermann to spojrzenie na zróżnicowaną grupę ujmujących siedmiolatków oraz ich oddaną, genialną nauczycielkę.
The Guardian

Beckermann oferuje poruszające spojrzenie na świat i potencjał młodych umysłów – ludzi, którzy mimo niesprzyjających okoliczności, często są gotowi stoczyć trudną walkę ze światem o możliwość zrealizowania swoich ambicji.
Cineuropa

Tam gdzie inni widzą problemy, ona potrafi dostrzec potencjał. Poruszająca opowieść o nauczycielce z największej podstawówki w Wiedniu to wspaniały film o poświęceniu, ale też sile edukacji, który powinni zobaczyć nie tylko nauczyciele i nauczycielki, ale też rodzice. Za reżyserię odpowiada znana austriacka dokumentalistka – Ruth Beckermann. Czy polskie szkoły są gotowe na problemy, z którymi obecnie mierzy się system edukacji w Wiedniu?

„Odwiedziliśmy kilka szkół podstawowych w różnych dzielnicach Wiednia i interesowały nas przede wszystkim te, w których dzieci pochodzą z różnych środowisk. W szkole w Favoriten, gdzie ostatecznie kręciliśmy, zostaliśmy serdecznie przyjęci. Ta szkoła wydała mi się szczególnie interesująca, ponieważ uczęszczają do niej niemal wyłącznie dzieci pochodzące z rodzin migracyjnych. Żaden z rodziców dzieci nie mówi perfekcyjnie po niemiecku. I właśnie o ten problem nam chodziło. Obserwowaliśmy kilku nauczycieli – trójka znalazła się na naszej krótkiej liście potencjalnych bohaterów. Po kilku godzinach obserwacji zajęć wybrałam Ilkay Idiskut, ponieważ jest dynamiczną, oddaną nauczycielką. O niej i jej klasie chciałam zrobić film” – podkreśla Beckermann.

Klasa Ilkay to przykład dla wielu klas w szkołach podstawowych w miastach takich jak Wiedeń, Berlin czy Warszawa. Wszystko, o czym rozmawia z dzieciakami na lekcjach, odnosi się do problemów europejskich społeczeństwa. To, co wspaniałe w tej nauczycielce, to fakt, że podejmuje te tematy. Nie odrzuca żadnego zagadnienia, ale zaczyna rozmowę. Nie boi się także fizycznego kontaktu z dziećmi, jest naprawdę wyjątkowa. Dyskusje w klasie są niesamowicie fascynujące. Pojawiają się kwestie uchodźcze, temat wojny w Ukrainie. Dzieci są bardzo uważne i otwarte, czasem ich interpretacje są trochę pokręcone, ale bardzo wiele wychwytują. Ilkay również bardzo wyraźnie wyraża swoje zdanie. Wchodzi też z dziećmi w polemikę, ale zawsze z pełnym szacunkiem wobec nich.

Rodzice z rodzin migranckich dają z siebie tyle, ile mogą. Ale tam, gdzie nie są w stanie zapewnić niezbędnych rzeczy dzieciom, szkoły czy społeczności powinny wspierać ich odpowiednimi programami. Tego całkowicie brakuje. Ilkay wchodzi w tę lukę – tam, gdzie zawodzi system edukacji. W szkole całodziennej prawie wcale nie ma wsparcia w nauce języka niemieckiego. Największa szkoła podstawowa w Wiedniu nie ma na stałe zatrudnionych pracowników socjalnych ani psychologów szkolnych. Podobna sytuacja już niedługo może stać się codziennością także polskich nauczycieli i nauczycielek. Ten film pozwala się na to przygotować, równocześnie pokazując siłę solidarności i sens uczenia dzieci krytycznego myślenia.